ZAMANIN RENKLERİ

Alp Ramazanoğlu |

Harcaması en kolay, geri getirmesi imkansız bir olgu zaman... İçerisinde yaşarken nasıl geçtiğini çoğu defa fark edemediğin yıllara şöyle bir baktığında garip bir hüzün hissedersin.

Bu hüzün devirdiğin yaşla, tükettiğin ömürle doğru orantılı olarak daha fazla hissettirir kendini. Çocukluğundaysa bunun tam tersi bir büyüme isteği ve geleceğe özlem…

Çocukluktan çıktığın anda, kaç yaşında olursan ol geçmişte mutlaka özlem duyduğun günler, anılar var. Yaşadığın bugünlerde bile gelecekte özleyeceğin anılar biriktiriyorsun. Bu gerçek ki kıymet bilen insanı, anın değerini kavramaya yönlendiriyor.

Anın kıymeti zamandan olduğu gibi mekandan da münezzeh… Sevdiklerinden, seni sevenlerden uzaktan olmak engel değil. Asıl engel gönüllerin uzak olması. Asıl gerçek de asıl gurbet de bu.

Geride bıraktığın zamanın, ardında kalan mekanın ulaşılmazlığı düşündürmemeli insanı… Çünkü bunu değiştirebilecek bir güç elinden gelmiyor biçare yaratılmışların.

İnsan, an içerisinde zamanda ve mekanda nasıl yaşadığını idrak etmeli, güzelliklerden hatıralar, olumsuzluklardan ders çıkarmalı. Ve içerisinde bulunduğu şimdiyi bu şuurla inşa etmeli.

Gelecekte bir gün; yitip giden yıllardan geriye kalanlar, mutluluklarımız, acılarımız, hüzünlerimiz, sevinçlerimiz ve dahası… Her biri beyaz, gri ya da siyah, zamanın rengini nasıl algıladığımızla ilgili…