AİLE GÜNEŞİ
Aile sahibi olmak, baba olmak, koca olmak bir erkeğin edinebileceği en kıymetli toplumsal rollerdir bana göre… Yüklediği sorumluluklar neticesinde gerçek gayret, çalışkanlık, fedakarlık, azim ve sabır neymiş öğreniyorsunuz. Dışarıdan baktığınızda insanı çok zorlayacağını düşündüğünüz bu hasletler; eşinize, evladınıza olan sevgi ve şefkatinizden güç olarak karakterinizin bir parçası haline geliyor.
İlgili, özenli bir anne-babanın evladı olmanın konforu, saygı ve muhabbetlerini hep hissettiğim iki kardeşin ağabeyi olmanın sorumluluğu ile yoğrulan çocukluğum ve ilk gençliğim; sonraki yıllarda benim nasıl bir koca, nasıl bir baba olacağımın temellerini atmış. Sevgi hemen her ailede olan, yokluğunda ise kriminal bireyleri topluma bela eden bir olgu. Bugün şükrediyorum ki benim yetiştiğim ailede sevgiden daha fazlası varmış.
Eşimle birlikte 5 yıl önce kurduğumuz ve şimdilik bir evlat sahibi olduğumuz küçük ailemizde, yetiştiğimizden de iyisini sağlayabilmiş olmak benim büyük talihim. Yuvamızda sahip olduğumuz bu sıcaklıkta eşimin benden daha fazla pay sahibi olması ise en büyük talihim.
Sağlık sorunları yaşadığımız, iç sıkıntısıyla canımızı üzdüğümüz, maddi zorluklar yaşadığımız günler oldu. Hayatın doğal akışında bunlar yine olabilir… Her birini nasıl geride bıraktıysak, hepsini nasıl aştıysak, yenilerinin de üstesinden gelecek sevgiye, saygıya, fedakarlığa, şefkate, birliğe ve güce sahibiz… Yeter ki umutsuzluk dehlizinde kaybolup enseyi karartmayalım. Bak işte, güneş yine doğuyor…
Yorumlar
Yorum Gönder